Nöbetçi Eczaneler
Aras Bulut 1 yaşında…
Masal Işık 2 yaşında…
Aslan Miraç 3 yaşında…
Funda Peri 4 yaşında…
Fadime Nefes 5 yaşında…
A… kardeşler… Hepsi birer melekti.
Hepsi birer melekti. Efes sokaklarında koşup, oynayacaklardı. Sonsuzluğa uçtular. Efes Selçuk Acarlar Mezarlığı’na defnedildiler. Ne güzel isimler, ismi ile yaşasın deriz ama yaşayamadılar. Yaşatamadık… Kim suçlu? Neden oldu? Herkes birbirinde kusur buluyor. Bence asıl suçlu aileler…
EMPATİ KURALIM MI?
Anne henüz 27 yaşında Melisa genç yaşında yaklaşık 5- 6 yıl önce daha 22 yaşındayken, 30’lu yaşlarda olan Hakan’a aşık oluyor. Ailesi onunla görüşmesini istemiyor. Öğretmen bir babanın kızı Melisa… Kızını hurdacıya vermek istemiyor. Madde kullanımı ve satma gibi sabıkaları olduğunu söylüyor. Kızının huzurlu, mutlu bir aile kurmasını bekliyor. Ancak Melisa gençlik hayalleri ile Hakan’a kaçıyor. Babası da onu siliyor. Belki de tüm çabalarına rağmen Melisa’yı ikna edemiyor. Ailesi tarafından dışlanan Melisa, sürekli hamile ardarda 5 çocuk doğuruyor. Cumhuriyet Mahallesi’nde barakada mutlu olmaya çalışıyorlar ama mümkün değil. Hakan cezaevine giriyor. Kimine göre hırsızlık kimi yasaklı madde satışı ve bulundurma suçları diyor… Melisa’nın da bağımlı olduğu söyleniyor. Bakanlık maddi yardım yapıyor bu devirde 1500-2000 TL ne ye yetiyor ki 5 çocuğa yetsin. Belediye de yardım yapıyormuş ama yeter mi? Domates, salatalık bile 100 TL olmuş. Bir koli erzak yardım demek mi? Komşuları ne kadar destek oldular acaba? En azından eve üç kuruş para getirmek için kağıt ve hurda toplamaya çıktığında Melisa çocuklara göz kulak olabilirler miydi? Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı yetkilileri 18 kez ziyaret etmiş. Çocukların sağlıksız koşullarda büyüyemeyeceklerini keşfedip çocukları almak istemişler ama aile izin vermemiş. Peki hiç yapılacak bir şey yok muydu? 19. kez ziyarete gelmeyi planlamak yerine çocuklar için daha uygun bir ortamda ailenin yaşaması sağlanamaz mıydı? Melisa ve Hakan çifti neden bakamayacakları kadar meleğin dünyaya gelmesine aracı oldular. Hangi kafayla bu gerçekleşti. Hakan hapiste olmasa Melisa hamile mi olacaktı. Doğum kontrol yöntemlerini anlatan sağlık ocaklarımız vardı. Şimdi en az 4 çocuk istenildiği için mi aralıksız çocuk fabrikası gibi kullanıldı Melisa… Hangi aile ne olursa olsun kızının ya da torununun sefalet içinde yaşamasını ister. Benim burada ayağım tökezlese, İstanbul’da babamın yüreği yanardı. Mahalle arasında oynadığımız maçta bacağımı cam kestiğinde dedem başucumdan ayrılmamıştı. Babam torunlarını benden daha çok sever. Hangi baba, hangi dede, hangi anne…? Varlıklı biri olarak çocuğunun ve torunlarının damdan bozma evde yaşamasını nasıl kabullenir?
Aile hiçbir zaman çocuklarını silmemeli… Çocuklar hata yapar, baba yüreği affeder. “Yok benim böyle kızım”, “sildim seni oğlum” diyemez… Özellikle madde kullanımının bu kadar yaygın olduğu zamanda çocuklarımızı başı boş bırakamayız. 27 yaşında ardarda 5 çocuk doğurmuş birine sahip çıkamayan koca bir kent… İzmir’in en şirin ilçesi… En tatlı, en güleryüzlü, en anaç belediye başkanına sahip ama bir aileye sahip çıkılmıyor. Ne muhtar, ne BELEDİYE BAŞKANI ne kaymakam ne de bakan… Kimse bakmıyor. Şimdi suçlu arıyoruz. Soruşturma açalım. Komisyon kuralım falan filan o melekler geri gelecek mi? O kapıyı itecek güçte ve akılda bile değil çocuklar. Üstleri başları kir pas içinde aç ve sefil bir yaşantı… Baba Hakan ve anne Melisa iki genç… Aşk uğruna kurdukları yuva da yaşayamadılar. Çocukları bırakacak bir kreş olsa, bir sığınma evi… Kimsesizlerin kimsesiydik ya hani? Rahat uyuyabiliyor muyuz? Hani komşusu açken uyuyamayan bir toplumduk biz? Ne oluyor. Uyuşturucu demeye korkuyoruz. Sanki yasaklı madde demek onu hafifletiyor. Birçok yuvayı yok eden madde… Çocukları için hırsızlık yapan gayri ahlaki işlere bulaşan bir insan ile empati kurabiliyor mu toplum? Onu yok saymak, görmemezlikten gelmek… Sadece Selçuk’ta değil İzmir’in göbeğinde de bu tür evler ve yaşamlar var. Hani bazı kendini bilmez televizyonların girilemeyen mahalleler gibi abuk haberler yaptığı yerlerde bu tür aileler var görmüyoruz. Yaşanıyor ve unutuluyor. Dün Diyarbakır’da, bugün Selçuk’ta…
Yarın? Anne neden hurda toplamak zorunda kalıyor. Bir devlet babamız vardı. Belediye annemizdi. “Bu kentte eşek kaybolsa sorumlusu benim” diyen Şehreminiler nerede? 5 can gidiyor ve Başkan ŞENGEL gelmiyor… O ev belediye eliyle ya da 18 kere ziyarete gelen bakanlıkça düzeltilemez miydi? Kapısında bayrak dalgalanan ve Cumhuriyet Mahallesinde Sanayinin dibinde olan o ev yaşanabilir hale gelemez miydi? Oradaki işletmeler hiç mi görmedi yardım etmek istemedi. Acıları yaşamak çok zor. İki gündür sindirmeye çalışıyorum olmuyor. 5 küçük melek, elektrik sobasından çıkan yangından zehirleniyor. Kurtulamıyorlar…
35 yaşlarında bir delikanlı Hakan, genç ve güzel bir kadın Melisa… Birbirinden tatlı 3 kız 2 erkek melek… Onlara sırtını dönen varlıklı bir aile… Ailesi terk etmiş biz ne yapalım diye görmezden gelen bir başkan SENGEL... 18 kez gören ama hiçbir şey yapmayan bir devlet baba… Pardon 3 kuruş sosyal yardım yapıyorlarmış neye yetecekse… Erzak verdiriyorduk diyen muhtar… Babaya iş imkanı sağlamayıp yasa dışı işlere bulaşmasını sağlayan işletmeler… Çöpten yıldız yapmaya çalışan ama çocukları ihmal eden bir anne…
Yazıyı yazarken önceki dönem Başbakanımız, Gelecek Partisi Lideri Ahmet Davutoğlu hüngür hüngür ağlıyor.
“Çocuklarımızı koruyamadık. Alnı secdeye düşenlerin iktidarında bunlar mı yaşanacaktı. Gazze’deki çocuklara üzülürken, 5 küçük canın hesabını nasıl vereceğiz. Kahroluyorum. Utanıyorum” diye isyan ediyor. Hepimizin içindeki duyguları yansıtıyor. Şimdiye kadar en insancıl tepkiyi veren lider oluyor. Biz elimizden geleni yaptık demek çözüm değil ki!
SUÇLUYUZ…
Toplum olarak hepimiz suçluyuz. Dün 5 minik tabut… Tabutun başında iki polis arasında elleri kelepçeli bir baba,
buna da şükür ters kelepçe de olabilirdi. Neyse ki Bakan Tunç müdahale ediyor. Elleri mezarlıkta çözülüyor.
Çocuklarının cenaze namazını kılıp, son görevini yerine getirebilseydi keşke… . Gözü yaşlı bir anne… Evlat acısı acıların en büyüğü…
Başka bir ülkede böyle bir olay olsa istifa eden birçok kişi olur. Burada ise biz suçsuzuz yarışı var. Kim suçlu? Toplum vicdanı taş bağlamış. Dışarıda yağmur yağıyor. Pisliği temizleyip, yüreğimizi yumuşatıp, gözlerimizi açabilecek mi? Yoksa gökyüzü de mi ağlıyor meleklerimiz için?
Yangın sabahı tüm ülke Televizyonları bölgede canlı yayında iken Gözler Şehr-i Eminini aradı velakin nerede, HALK Tv de sabah kuşağında İsmail KÜÇÜKKAYA ve İsmail SAYMAZ canlı yayında Telefonla bile ulaşamadı ki, Telegrafın tellerine konan bir kuş haber uçurdu’da Hanımefendi yayına bağlanabildi, Keşke bağlanmasa idi öyle bir tonlama ile sorulan sorulara cevap verdi ki ,neden rahatsız ettiniz demediği kaldı ,Üzüldüm kendi adıma bu mu benim tanımaya çalıştığım Filiz Başkan !!! Birde İZMİR BŞB ye aday gösterilip seçilecekti ha, Aman Allah’ım bizi kullarını sevdi de kurtardı mı diyesim geliyor. Bu 5 yılda biter 7 ayı bitti bile. Gün ola harman ola Balık hafızalı olmadığıma dua ettiğim andır bu an, Bunu asla unutmayıp, unutturmayacağım 5 meleğe sözüm olsun bu;
Yıkılsın Bu Dünya , Kahrolsun İnsanlık; Özür Dilesek te Kabul Olur mu Bilmem Af Edin Bizi MELEKLER Görüp Görmezden Gelip İnsan Olduğumuzu Unuttuğumuz İçin….
YORUMLAR