Sessizliğe Son…

Çocuklara ve Kadınlara Yönelik Şiddet Bir İnsanlık Suçudur!

Her sabah yeni bir vahşet haberiyle uyanıyoruz. Çocuklar, masumiyetin simgesi; kadınlar, toplumun taşıyıcı gücü… Ama bugün, bu ülkenin en savunmasızları saldırı altında. Çocuklar istismara, kadınlar şiddete maruz kalıyor. Bu rezalet artık normalleşemez!

Çocuklara Yönelik Şiddet ve İstismar: İnsanlığın En Düşük Noktası
Bir çocuğun yaşadığı istismarı düşünmek bile insanın yüreğini yakmalı. Ama hayır! Failler, “iyi hal” indirimleriyle sırt sıvazlanarak cezasız bırakılıyor. Çocukların bedenlerine, ruhlarına zarar verenler, sistemin boşluklarından faydalanarak ellerini kollarını sallayarak dolaşıyor. Çocukları koruyamayan bir toplum, geleceğini kaybetmeye mahkumdur!

Kadınlara Yönelik Şiddet: Bahanesi Yok!
Bir kadın daha öldürülmesin diye yazıyoruz bu satırları. “Kıskandım”, “Sinirlendim”, “Hormonlarım devredeydi” gibi ucuz bahanelerle yapılan savunmalar artık midemizi bulandırıyor. Kadınlar; evlerinde, iş yerlerinde, sokaklarda saldırıya uğruyor. Yetmedi mi? Daha kaç can alınacak, kaç çocuk annesiz büyüyecek?

Adalet Sistemi ve Toplumun Sorumluluğu
Bu olaylara sessiz kalan her birey, her kurum bu suça ortaktır! Adalet sistemi “iyi hal” ve “tahrik” indirimleriyle suçluyu cesaretlendiriyor. Eğitimde, medyada ve yargıda köklü reformlar yapılmazsa, bu döngü asla kırılmaz.

Söz Değil, Eylem Zamanı!
Artık güzel sözler, kınamalar yeterli değil. Daha sıkı yasalar, daha ağır cezalar ve sıfır tolerans politikası istiyoruz. Eğer bir kişi bile sessiz kalırsa, bu karanlık devam eder.

Herkes üzerine düşeni yapmalı. Sessizlik suça ortak olmaktır! Çocuklar ve kadınlar korunduğu zaman, insanlık onuru da korunmuş olacaktır.